Duvet

Blair

Wypiła martini ze zgrabnego kieliszka i dała znak barmanowki by przygotował jej jeszcze jednegodrinka , a sama udała się na sofę. Rozsiadła się wygodnie.

Blair

Rzuciła okiem na okno, którę w magiczny sposób podświetlały świeczki. Zapadał już powoli zmrok, jednak miasto dopiero budziło się i przygotowywało do całonocnej zabawy. Rozmażoną Blair wyrwał z tego stanu apetyczny kelner przynosąc jej drinka. Podziękowała skinieniem głowy, upiła jeden, mniejszy łyk i odstawiła kieliszek na stół. W tym momencie dostała sms'a. Szybko odpisała i schowała ją spowrotem do małej torebki.

Joel

Zaparkował na strzeżonym i wszedł do klubu. Przy wejściu wpadł na jakąś pijaną blondynę. Stanął na uboczu i zaczął wzrokiem lustrować tłum.

Blair

Cały czas obserwowała roztańczony tłum. Pary, grupki młodych dziewczyn i przedzierających się między nimi kelnerów. Gdzieś w głębi dostrzegła Joela. Nie przekrzyszła by muzyki więc uniosła dłoń razem z kieliszkiem by wiedział gdzie jest.

Joel

Podszedł do Blair siedzącej na miękkiej sofie.
- Czy my się znamy ? - uśmiechnął się i zamówił jakiegoś drinka, gdy podszedł do nich kelner. - Co ty tutaj robisz sama ? - zapytał.

Blair

Uśmiechneła się widząc Joela. Wydawało się jej, że wypowiedział swoję słowa pół żartem pół serio. Trudno się temu nie dziwić Blair w pracy, a Blair poza nią to dwie różne osoby.
- Podrywam barmana, bawie się, piję... - roześmiała się.
- Jak ci pisałam umilam sobie trochę życie. - Blair wiedziała, że samotna kobieta w klubię to nie rzadkość.
- A ty? Bawisz się w wybawce i przy okazji ratujesz dziewczyny z samotności? - uśmiechneła się intrygująco. Trudno było by jej uwierzyć gdyby powiedział, że nie ma dziewczyny, ale nie widziała w jego otoczeniu nikogo.

Joel

- No to ciekawie - powiedział i zaczął popijać drinka. - Czy ja wiem ? Ratowanie samotnych dziewczyn raczej nie jest moją specjalnością. - uśmiechnął się.

Blair

- Ale nawet dobrze ci to wychodzi. - uśmiechneła się biorąc przy okazji drinka ze stołu. Założyła nogę na nogę, zaciągneła sukienkę bardziej na kolana i upiła parę łyków. - Więc czym sie zajmujesz oprócz tego? Nie licząc swojej pracy.

Joel

- Żebym ja jeszcze miał kogo ratować - roześmiał się. - Hmm, uprawiam sporty, podróżuję, czasem fotografuję.

Blair

- No nieźlę, nieźlę. - uśmiechneła się szeroko. - Możemy sobię w sumię podać rękę, bo sama jestem fotografem. - odparła i dopiła drinka. To był już jej drugi, ale nie czuła właściwię nic. Gdy tylko podszedł do niej kelner zamówiła kolejne martini.

Joel

- Muszę już spadać - rzucił niemrawo. - Nie upij mi się tu, bo cię ukradną - zaśmiał się i wstał. - Dobranoc - posłał jej uśmiech, zapłacił za drinki i wyszedł.

Blair

- Spokojnie. - rzcuiła. - Do zobaczenia. - dodała po chwili. Długo jej nie potoważyszył, ale sama miała zaraz iść do domu.

Blair

Wypiła ostatniego drinka i zapłaciła za wszystko. Znudziło ją samotne siedzenie, szybko wstała, poprawiła sukienkę i wyszła tylnim wyjściem by nie musieć przedzierać się przez tłum.