Pizza Hut

David

- Oo nie , zapomnij, ja getrów nie włożę. - zaśmiał się.
- Średnią hawajską poproszę - odparł do kelnerki, która podeszła do ich stolika.

Hanna

- nie no, gdzie tam getry - zaczeła sie śmiać - getry są nie modne. Bym ci wymyśliła całkiem coś innego. Np. jakaś skorupe jak wojowniczy zółw ninja.

David

Kelnerka przyniosła zamówienie.
- Skorupę jeszcze bym przeżył. - zaczął jeść - A tak wgl. czym zajmujesz się zawodowo.

Hanna

- kiedyś jak byłam mała to miałam wrotki w zółwie ninja - powiedziała i usmiechneła się na wspomnienie - jestem fotomodelką no i projektantką, ale to drugie to tak od czasu do czasu - powiedziała i odkroiła kawałek pizzy. -a ty?

David

- Fotomodelką ? Serio ? - zdziwił się. - A co promujesz ?
- Ja studiuję, jak narazie.

Hanna

- wiem, wiem. nie wyglądam jak modelka - powiedziała i się uśmiechneła - biorę udział w sesjach takich firm jak bleeding star, pewnie nawet nie wiesz co to za firma - powiedziała - tak wogólnie mówiąc to promuję ciuchy dla bogatych dzieciaków, które nie noszą sie w Guccim, D&G ect.
- a co studiujesz ? - zapytała zaciekawiona bo sama narazie miała przerwę w studiach.

David

- Szczerze mówiąc modelka kojarzy mi się z anoreksją i kilogramem tapety - uśmiechnął się.
- Weterynarię, na 3 roku.

Hanna

- bo wiekszość modelek tych sławnych projektantów tak wyglada, anorekscja, bulimia i nie wiadomo co jeszcze ale ja bym nie umiała zrezygnować z jedzenia - powiedziała i popatrzyła na do połowy zjedzoną pizze i sie uśmiechneła
-weterynaria? jestem pod wrażeniam. to trudne studia prawie jak medycyna.

David

- Ee tam trudne. Jak się kocha to co się robi to nic nie jest trudne - uśmiechnął się.

Hanna

- no fakt, ja tam sie większości zwierząt boję, mam traumy z dzieciństwa - powiedziała i zaczeła sie śmiać - jak byłam mała to rodzice na siłę mnie ciągali na wieś. to było straszne - powiedziała i skończyła jeść pizze.

David

- Ojj, biedaku - zaśmiał się. - I da się wyżyć z modelingu ?

Hanna

- ej, no. to naprawde było straszne, te wielkie konie, świnie, krowy, psy jak konie - mówiła śmiejąc sie.
- ja nienarzekam na zarobki, starcza mi na wszystko co mi jest potrzebne.

David

- Jak można bać się zwierząt - uśmiechnął się.
Dokończył jedzenie.
- Zwijamy się stąd ? Robi się coraz bardziej tłoczno.

Hanna

- no widzisz można, jestem najlepszym tego przykładem - powiedziała
- jasne - wypiła do końca picie i wstała zbierajac swoje rzeczy.

David

Wstał i zapłacił za pizzę.
- To gdzie teraz - spojrzał na Hannę.