Plaża.

Weronika

-jeszcze nigdy od nikogo nie usłyszałam, ze jestem straszna
-raczej nie, większość ludzi w tym mieście ma coś wspólnego z modą

Nick

- Może - odpowiedział Lauren.
- Czy bycie modelką to coś złego ? Nie, raczej nie.
Poklepał Weronike po ramieniu.
- Ee tam nie przejmuj się. Może nie jesteś taka straszna z lewego profilu ; d

Lauren

- Wiesz bo okazja moze się nie trafić.
Zaśmiała się.
- W sumie chciałabym z tym skończyć i zająć się czymś innym, ale w sumie nie wiem czym dopóki czegoś nie wymyśle to będe modelką.
Uśmiechneła się do nich.

Nick

- Ja lecę - powiedział, po czym wstał i otrzepał się z piasku. - Narazie.

Weronika

-dobra to musze przestrzec ludzi by patrzyli na mój lewy profil, ciebie to się też tyczy bo z tym strachem to ci nie do twarzy-uśmiechnęła się
-Lauren zawsze mozesz pomyśleć o rysowaniu zawodowym-odparła
-na razie- pozegnała Nick'a

Lauren

- Narazie Nick
Powiedziała do chłopaka.
- No ale wiesz rysowanie, nie wiem czy z tego bym utrzymała mieszkanie.
Powiedziała do niej.
- Może pójdziemy do baru się czegoś napić?
Spytała.

Weronika

-zawsze warto spróbować
-niestety muszę już wracać do domu, moze innym razem, do zobaczenia- pozegnała się i poszła

Lauren

- No narazie.
Powiedziała do dziewczyny. Sama natomiast siedziała jeszcze na kocu.

Lauren

Wzieła szkicownik i poczęła rysować zachód słońca.

Michael

Widząc siedzącą na plaży dziewczyne podszedł do niej znienacka. - Witam - powiedział.

Megan

Weszła na plażę, po czym zdjęła buty. Było naprawdę pięknie. Ujrzała dziewczynę szkicującą krajobraz, jednak nie chciała jej przeszkadzać. Usiadł na piasku i wpatrywała się w fale.

Lauren

Niechcąco ołówkiem mazneła kreskę na swoim rysunku. Przerażona dziewczyna odwróciła się i zobaczyła młodego mężczyznę, który się do niej uśmiechał.
- Witam.
Powiedziała dziewczyna i uśmiechneła się do chłopaka.

Michael

Usiadł obok dziewczyny na kocu. - Sory, że wystraszyłem. - powiedział chłopak. - My się nie znamy. Mam na imię Michael.

Megan

Meg rozejrzała się wokół. Na plaży było niewiele osób. Ciągle nie mogła przyzwyczaić się do nowego miejsca. Nie znała prawie nikogo, czuła się trochę obco. Oplotła kolana rękoma wsłuchując się w niespokojne morze.

Lauren

- Nic się nie stało.
Powiedziała dziewczyna i wymazała delikatnie gumką niechcianą na obrazku kreskę.
- Ja jestem Lauren.
Dodała po chwili z szerokim uśmiechem na ustach..