Central Park

Hanna

Idac do domu postanowiła pójśc dłuższą drogą przez park. Zawsze wolała przechodzić przez park niż przez zatłoczone ulice.

Blair

SMS do Hanny Gdzie jesteś? Mogłybyśmy sie gdzieś umówić, żebym oddała ci sukienke i buty. Blair

Hanna

Idąc poczuła wibracje. Postawiłą zakupy które zajmowały jej ręce na ziemi i wyciagneła telefon. To był sms od Blair. Szybko jej odpowiedziała i schowała telefon.

Blair

SMS do Hanny A ja aktualnie w Coffee Love. Może pizza hut? Jestem trochę głodna, a to jest po drodze, wiec mogłabym wziąść odrazu ciuchy.

Hanna

Dostała następnego sms. Przyspieszyła kroku by zdąrzyć wpaść do domu, zostawić zakupy i dotrzeć na spotkanie.

Blair

Weszła razem z psem do parku trzymając go blisko obok swojej nogi. Nie śpieszyła się zbytnio nie miała żadnych planów na dziś. Lekko znużona zataczała małe kółka swoimi błękitnymi ślapiami rozglądając się po okolicy.

Blair

Zakręciło się jej lekko w głowe. Czuła, że po wczorajczym wieczornym wypadzie na plaże będzie chora. No, ale cóż mogła być przewidywalna i się tego spodziewać.

Weronika

Przechodziła obok parku, więc postanowiła tu wstąpić. Może spotka kogoś znajomego, bo od rana oprócz zwykłego dzień dobry nie zamieniła z nikim słowa.
Przechadzała się wolnym krokiem alejkami, jakoś nie miała ochoty by usiąść.

Blair

Nagle pies pociągnął ją mocniej i pobiegł na sam koniec alejki. Blair ruszyła za nim i zauważyła, że męczy jej znajomą Weronike. Kucneła i odciągneła od niej olbżyma - Spokojnie, jest niegroźny. - zaśmiała się spoglądając na dziewczyne z dołu. - Najwyraźniej dobrze cię zapamiętał. No i cześć. - doparła uśmiechając się do niej. Podniosła się z ziemi.

Weronika

Z początku trochę wystraszyła się wielkiego psa, ale po dokładniejszemu przyjrzeniu się mu poznała, że to pies Blair, który nie jest groźny tylko robi tylko dużo szumu wokół siebie. Zaraz za nim zauważyła Blair.
-cześć-przywitała się krótko

Blair

Spojrzała przyjaźnie na dziewczyne i ruszyła powolnym krokiem do przodu.
- Jakiś czas się nie widziałaśmy. Co tam u ciebie?

Weronika

Ruszyła razem z nią.
-wszystko po staremu-odpowiedziała. Nie miała co powiedziec. Blair widziała prawie codziennie, jakoś zawsze na nią gdzies wpadała.- a u ciebie?-spytała

Blair

- Wydaje mi się, że nie najlepiej ze mną. Ale cóż. - Blair nie chciała specjalnie pokazywać, że źle się czuje, potrafiła być dobrą aktorką, jednak nie w takich sytuacjach.

Weronika

-a co ci jest?-spytała trochę zaniepokojona. Przyjrzała się jej, racja nie wyglądała najlepiej.

Blair

- W sumie nie wiem. Ale przejdzie mi. - na twarzy dziewczyny pojawił się cień uśmiechu.