Rucker Park

Leslie

- Cześć David. - przywitała się ze znajomym.

( właściwie, to ja też niedługo idę, muszę się wykąpać, jeszcze lekcji nie odrobiłam. ;cj; )

Nate

- Mi również. - odpowiedział ściskając lekko dłoń blondynki.

- Nate. - zwrócił się do Davida i usiadł na skraju ławki.

- Przesadzasz. Oni by przecież nie byli modelami, gdybyś ty nie była fotografem. - powiedział pociesznie.

Leslie

- Jacy ludzie sukcesu? - zapytała Blair.
- Ja na pewno do nich nie należę. - spuściła wzrok.

Matthew

- tak, fotomodel, ale to zaden sukces - powiedział - co sie tak dziwi ?- zapytał Hanne

Blair

Przeniosła wzrok na Weronikę. Wyglądała na lekko zmartwioną, więc położyła dziewczynie ręke na ramieniu. - Coś się stało? - zapytała.
- Jak nie jak tak. - uśmiechneła się szczerze do Leslie. - No, ale zmieńmy temat. - wydawał się jej trochę drażliwy dla niektórych osób.
- Wszyscy tu tacy skromni.

Hanna

- no właśnie, ja tam zadnym człwoekiem sukcesu nie jestem - powiedziała do Blair - nic mnie nie dziwi, tylko sama jestem fotomodelką - powiedziała do matta i sie uśmiechneła. Zauwazyła że Weronika jakoś posmutniała. Przytuliła ja po przyjacielsku - co cię tak martwi piękna ? -zapytała

Leslie

- Osoba, która wyleciała ze studiów, nie jest osobą sukcesu. - powiedziała.

Jej twarz przybrała smutny wygląd.

- Może jednak coś się zmieni, idę jutro do NY University. - powiedziała.

- Niestety muszę iść. - pożegnała się, złapała taksówkę i pojechała do domu.

Weronika

-nic mi nie jest, trochę się zamyśliłam- uśmiechnęła się lekko. Nie lubiła byc w centrum uwagi, a tym bardziej nie lubiła litości.
-kazdy w jakiś swój sposób odnosi sukces- powiedziała z uśmiechem
-na razie- pożegnała blondynkę

Nate

- A ja się nie będę chwalił. - odparł. Przeniósł wzrok na jedną z brunetek, której mina zmieniła się w jednej chwili. Już miał spytać co się stało, ale Blair i Hanna go wyprzedziły.

- W ogóle czemu tak wszyscy w parku się zebraliście? Nie lepiej wybrać się w taki wieczór gdzieś na miasto?

Blair

- No chyba, że tak. - powiedziała patrząc na Weronike. Jednak dziewczyna nie potrafiła kłamać, ale najwyraźniej wolała o tym nie mówić. - Trzymaj się Leslie! - krzykneła do niej, gdy ta już odchodziła.
- O dobrze mówisz. - powiedziała do Nate uśmiechając się zawadiacko. - Z resztą tu jest trochę zimno.

Hanna

- oh, to dobrze, nie smutaj sie tu - powiedziała do Weroniki i sie uśmiechnęła - do zobaczenia - powiedziała za leslie - no w sumie to ja też się już zbieram - wstała, uśmiechneła się do wszystkich, pomachała i ruszyła w stronę postoju dla taksówek.

Weronika

-jak chcecie to idźcie, ja i tak zaraz się zmywam do domu- powiedziała
Nie zdążyła już nic powiedziec Hannie, więc tylko jej pomachała na pożegnanie.

Blair

Pomachała Hannie na pożegnanie.
- Ej no tak rzadko się z nami bawisz. Musisz iść? - próbowała ją jakoś nakłonić, ale Weronika była nadto przekorna.

Matthew

Wszyscy zaczynali się rozchodzić do domów wiec sam wstał - no to ja też sie juz zbieram, pa - pożegnał się za wszystkimi i ruszył na przystanek taksówek, bo nie był pewny czy sam tafił by do hotelu.

Nate

Pożegnał się z brunetką.

- No właśnie. Nie daj sie namawiać, wypijemy parę drinków, potańczymy. - uśmiechnął się lekko do Weroniki. - Będzie fajnie.